-
1 εραζε
дор. v. l. ἔρασδε [*ἔρα = лат. terra] adv. на землю, наземь(πίπτειν Hom., Aesch.; χεῖν Hom., Hes., Theocr.)
-
2 ερασδε
-
3 καταχεω
(fut. κατεχεῶ, aor. κατέχεα - эп. κατέχευα; aor. pass. κατεχύθην), Hes. καταχεύομαι (только praes.) часто in tmesi1) выливать, разливать, поливать(ὕδωρ и ἔλαιόν τινι Hom. - тж. in tmesi; αἷμα τοῦ ἀκινάκεος Her.; γάλα κατὰ τοῦ προσώπου Plut.; μύρον ἐπὴ τέν κεφαλήν и κατὰ τῇς κεφαλῆς τινος NT.)
ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὀμίχλην Hom. — Нот окутал горные вершины туманом;βλέφορα δάκρυσι καταχυθέντα Eur. — вежды, омоченные слезами2) лить, струить(αἱματοέσσας ψιάδας ἔραζε Hom.)
; med.-pass. литься вниз, стекать(εἰς ὕδωρ Arst.)
, перен. стекаться(εἰς μίαν οὐσίαν Plut.)
3) сыпать в изобилии(νιφάδας ἐπὴ χθονί, χιόνα Hom.)
αἱ ἄκανθαι κατακεχύαται Her. — наваленные во множестве остовы (змей)4) перен. изливать, осыпать, обрушивать(χάριν τινί, πλοῦτόν τινι, ὀνείδεα κεφαλῇ τινος Hom.; βλασφημίαν τῶν ἱερῶν Plat.)
ὕπνον κ. Hom. — наводить сон, усыплять5) сбрасывать, опрокидывать(τεῖχος εἰς ἅλα Hom.)
6) бросать, валить, кидать(θύσθλα χαμαί, ἡνία ἔραζε, ὅπλα εἰς ἄντλον Hom.)
7) тж. med. лить, расплавлять, переливать(χρυσὸν ἐς πίθους Her.)
8) опускать(πέπλον ἐπ΄ οὔδει Hom.)
; pass. опускаться(κάτω Arst.)
9) распространять, распускать(δόξαν ἀνθρώπων Plat.)
-
4 χεω
эп. тж. χείω (aor. ἔχεα - эп. тж. ἔχευα и χεῦα; aor. 1 pass. ἐχύθην) тж. med.1) лить, струить, проливать(ὕδωρ ἐπὴ χεῖρας Hom.; δάκρυα ἀπ΄ ὀφθαλμῶν Eur.)
αἷμα χυθὲν σιδάρῳ Eur. — пролитая железом кровь;χρατῆρα οἴνου χεῖσθαι Plut. — наливать чашу вина2) ( о дожде или снеге) проливать, посылать(χέει ὕδωρ Ζεύς или Ζεὺς χέει Hom.; Βορέας χιόνα χέει Eur.)
3) культ. возливать, совершать возлияниеχοέν χεῖσθαι νεκύεσσιν Hom. — совершать возлияния умершим;
πατρὸς χ. λουτρά Soph. — совершать возлияния (покойному) отцу;τύμβῳ χ. χοάς Aesch. — совершать возлияния на могилу4) разливать, распространятьκατὰ ὀφθαλμῶν κέχυτ΄ ἀχλύς Hom. — тьма застлала очи;
πολλέν ἠέρα χ. Hom. — окутать густым туманом;πάλιν χύτο ἀήρ Hom. — туман отхлынул (расступился);δένδρεα κατάκρηθεν χέε καρπόν Hom. — деревья сверху донизу были покрыты плодами;πάγου χυθέντος Soph. — когда лед покрывает (все);ἐχεύατο πόντον ἔπι φρίξ Hom. — зыбь покрыла море;Μυρμιδόνες ἐχέοντο Hom. — мирмидоняне хлынули толпами;ἀμφὴ δεσμοὴ ἔχυντο Hom. — вокруг (них) были раскинуты оковы, т.е. они были отовсюду окружены крепкой сетью;ὕπνον ἐπὴ βλεφάροισιν χ. Hom. — насылать сон на вежды;κάλλος χ. κατά τινος Hom. — придать красоту чему-л.;ἀμφὴ δέ οἱ θάνατος χύτο Hom. — смерть объяла его;κεχυμένος εἴς τι Luc. — целиком отдавшийся чему-л.5) наваливать, сыпать, насыпать(ἄλφιτά τινι Hom.)
φύλλα χαμάδις χ. Hom. — усыпать землю (сорванной) листвой;χ. καλάμην χθονί Hom. — устилать землю сжатыми колосьями;δούρατα χ. Hom. — пускать множество копий;χ. σῆμα или τύμβον Hom. — насыпать погребальный холм;κόνιν αἰθαλόεσσαν χεῖσθαι κὰκ (= κατὰ) κεφαλῆς Hom. — посыпать пеплом свою голову;κρέα εἰν ἐλεοῖσι χ. Hom. — наваливать куски мяса на столы;αἱ ὄϊες ἀγχιστῖναι ἐπ΄ ἀλλήλῃσι κέχυνται Hom. — овцы, сбившись в кучу, упали друг на друга;ἀμφ΄ αὐτῷ χυμένη Hom. — обвившись вокруг него;ἀμφὴ υἱὸν ἐχεύατο πήχεε Hom. — она обхватила сына руками;ἥ γῆ χεῖται Xen. — земля сыпуча (рыхла);τὰ παρὰ φύσιν κεχυμένα Plat. — ненормальная рыхлость6) ронять, бросать(τι ἔραζε Hom.)
πλόκαμος κεχυμένος Eur. — ниспадающие кудри7) ( о звуке) издавать, испускать(φθόγγον Aesch.)
χέει φωνέν παῖδ΄ ὀλοφυρομένη Hom. — (Аэдона) в песне оплакивает сына;εὐκταῖα χ. Aesch. — петь молитвы
См. также в других словарях:
έραζε — ἔραζε και δωρ. τ. ἔρασδε (Α) επίρρ. καταγής, στο έδαφος («νιφάδες δ’ ὣς πῑπτον ἔραζε», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < έρα «γη» + κατάλ. ζε, δηλωτική τής προς τόπον κινήσεως] … Dictionary of Greek
ἔραζε — earth indeclform (adverb) ῥάζω snarl imperf ind act 3rd sg ῥαίνω sprinkle imperf ind act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἔραζ' — ἔραζε , ἔραζε earth indeclform (adverb) ἔραζε , ῥάζω snarl imperf ind act 3rd sg ἔραζε , ῥαίνω sprinkle imperf ind act 3rd sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-ζε — (Α) αχώριστο μόριο που μπαίνει στο τέλος λέξεων και δηλώνει κίνηση προς μια κατεύθυνση («Ἀθήναζε» προς την Αθήνα, «Θήβαζε», «θύραζε» αντί «Ἀθήνασδε» «Θήβασδε», «θύρασδε», αλλὰ κάποτε και με ονόματα ενικού αριθμού: «Ὀλυμπίαζε», «Μουνυχίαζε»,… … Dictionary of Greek
έρα — (I) ἔρα, ἡ (Α) 1. η γη 2. η κοιλιά. [ΕΤΥΜΟΛ. Συνδέεται πιθ. με αρχ. άνω γερμ. ero «γη», ουαλ. er w «αγρός», γοτθ. airpa «γη» κ.ά. Η ύπαρξη παράγωγου επίρρ. έρα ζε οδήγησε στην ερμηνεία τής γλώσσας τού Ησυχίου έρας ως ουδετέρου, ενώ, κατ’ άλλους,… … Dictionary of Greek
έρασδε — βλ. έραζε … Dictionary of Greek
πτόρθος — και πόρθος, ὁ, Α 1. νέος, τρυφερός κλάδος φυτού, βλαστάρι (α. «ἐκ πυκίνης δ ὕλης πτόρθον κλάσε χειρὶ παχείῃ φύλλων», Ομ. Οδ. β. «πτόρθους ἁπαλοὺς ἀποτρώγουσαι», Εύπ.) 2. η βλάστηση, η έκφυση κλώνων («φύλλα δ ἔραζε χέει, πτόρθοιό τε λήγει»,… … Dictionary of Greek
χέω — και χεύω και επικ. τ. χείω ΜΑ (σχετικά με ρευστό) χύνω, αφήνω να ρεύσει, να τρέξει προς τα κάτω (μσν. αρχ.) (το μέσ.) χέομαι α) (για ένδυμα) πέφτω σχηματίζοντας πτυχές β) (για τον λόγο τού Θεού) εξαπλώνομαι, διαδίδομαι («τοῡ σωτηρίου λόγου… … Dictionary of Greek
ψιάς — άδος, ἡ, Α σταγόνα («αἱματοέσσας δὲ ψιάδας κατέχευεν ἔραζε [Ζεύς]», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικός τ., όπως και το συνώνυμο ψακάς*, που συνδέεται πιθ. με την οικογένεια τού ψήω* / ψῆν «τρίβω». Το θ. ψι τού τ. παραπέμπει στον σχηματισμό τού ρ. ψίω … Dictionary of Greek
